Bir hafta kadar önce başımdan geçen bir olayı anlatacağım.
Babamın ilkokul arkadaşlarıyla bilmem kaçıncı geleneksel görüşmeleri vardı.Ankara/Göksu kenarında bi yerde buluşuldu baya büyük bir masa vardı...
Takdir edersinizki herkesin kendine özgü bir görüşü var(Buraya Fareyi getirDiyarbakır Yatılı Maarif Koleji Mezunları)
Heralde korumayla gelir,sert tartışmalar çıkar,görüşüne uymayan kişiler hiç gelmez ya da kalkar giderler diye tahmin ediyordum..
Tabii canım Türk milleti beni bir kez daha şaşırttı;
Herkes çoluğunu-çocuğunu,eşini kapmış gelmişti eski arkadaşlar bir masa,eşler bir masa,gençler ayrı bir masa oluşturmuş gayet şen şakrak geçiniyorlardı.
Hatta masada bir kere bile siyaset yada tartışma çıkaracak bir mevzu açılmadı.Sadece eski günler ve iş-güç konuşuldu...
Peki şimdi soruyorum bu milletin içindeki insan sevgisi herkesi aynı masaya oturtabiliyorda, dağda kardeşi kardeşede vurdurtabiliyor...Cidden normal miyiz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder